27 juni 2012 | Door: edmondclaus

Leeg

Maandag 18 juni arriveer ik weer in Beijing. Ik moet me echt weer opladen om aan de slag te gaan. In het Hotel zie ik Jan en Youssef en praten we even bij. Op dat moment begrijp ik dat Youssef en ikzelf niet naar Noord Korea zullen gaan ivm ...

Peking - China

"Leeg"

Maandag 18 juni arriveer ik weer in Beijing. Ik moet me echt weer opladen om aan de slag te gaan. In het Hotel zie ik Jan en Youssef en praten we even bij. Op dat moment begrijp ik dat Youssef en ikzelf niet naar Noord Korea zullen gaan ivm problemen met het op tijd klaar krijgen van de visa. Jan vertrekt wel woensdag de 20e juni voor een week naar Noord Korea. Ze zullen daar twee wedstrijden spelen tegen een club team en het Nationale team van Noord Korea. Dat is de top in Azie samen met Zuid Korea, Australië en Japan. Ze zullen met een volledige nieuwe groep van nieuw gescoute spelers de trip maken. Jammer dat ik er niet bij kan zijn. Maar misschien ook wel goed om weer even op gang te komen. De komende week zullen voor Youssef en mijzelf het Expert visum in orde worden gebracht. Dat betekent dat we de komende twee en een half jaar onbeperkt China in en uit kunnen reizen zonder moeilijk gedoe met aanvragen van een visum etc etc. Wel erg prettig dus. De eerste dagen had ik wel moeite om weer op te starten a.g.v. de leegte die ik voelde na de emotionele periode die achter me lag. Uiteraard ook de Jet Leg speelt dan mee en de teleurstelling dat ik niet mee ging naar Noord Korea. Nu terugkijkend denk ik dat het goed is geweest. Op donderdag zijn Youssef en ik aangesloten bij onder 16 die zich 1,5 uur rijden buiten Beijing op het Nationale voetbal centrum van China gingen voorbereiden op een trip naar Duitsland. We rijden met een touringcar naar Xianghe. Dat was weer een ouderwetse dodemansrit. Wat reed die chauffeur weer als een dwaas in onze ogen. De Chinezen in de bus gaven geen krimp. Ook niet toen de chauffeur een landbouw voertuig ging inhalen en er een vrachtauto ons tegemoet reed. Uiteraard week de vrachtauto uit en ging dus alles wederom goed. Ik besef alleen wel dat als er iets onverwachts bijkomt er grote ongelukken (kunnen) ontstaan. Daarbij reed hij ook nog eens heel erg hard. Op het trainingskamp aangekomen is het verder prima. Kamers zijn ok, eten is ok maar vooral belangrijk de velden zijn uitstekend. Het weer is prima. Niet te heet en een koel briesje. Op de vrijdag en zaterdag trainen we twee keer. Ik ondersteun de keeper trainer en Youssef observeert en helpt bij het testen. Op zaterdag doe ik even wat voor door op doel te gaan staan. Ik duik naar de bal en kom met mijn hand op de grond. Het voelt gek in mijn handschoen. Als ik mijn handschoen uit doe zie ik dat er mijn middelvinger in een vreemde grote hoek staat. Mijn middelvinger is halverwege uit de kom geschoten. Het idee dat de "dokter" die zich uitgeeft voor dokter en ook een theehuis blijkt te hebben aan mijn vinger gaat zitten, geeft mij de moed om hem zelf terug te zetten. Ook dit was redelijk pijnloos. Ik kan gelukkig de training gewoon geven. Het complex is verder prima. Zoals gezegd goede velden, rustige omgeving en binnen in het gebouw is er van alles. auditorium, zwembad, fitnesszaal, ijsbaden etc etc. Het is doodzonde dat hier gedurende het jaar maar zo weinig gebruik van wordt gemaakt zoals het lijkt. (zie foto's) Op zaterdag avond zijn we terug in het hotel, lekker in het eigen bedje. De rest van de week houd ik mij bezig met het voorbereiden van de 4 daagse die we gaan geven aan alle hoofd opleidingen van China. Dit moet leiden tot de verspreiding avn onze visie en het opkrikken van het nivo van opleiden in China. Verder heb ik heerlijk twee keer per dag samen met Youssef gesport. Het was wel nodig ook. Na zes weken niet sporten maar wel lekker en veel eten en drinken weet de weegschaal haarfijn uit te leggen wat dat voor een gevolgen heeft. Op woensdag 28 juni komt Jan terug en vertelt hij hoe het was. Uiteindelijk is het niet zo veel anders als een provinciale streek ergens in China. Het eten was niet slecht en de spanning was niet alom aanwezig. Het was leuk om meegemaakt te hebben zei hij. Maar niet super speciaal. Qua voetbal en nieuwe spelers was het goed gegaan. Twee keer goed gespeeld en een hoop nieuwe goede spelers gespot. Goed nieuws dus. Op donderdag en vrijdag gaan Jan en ik de cursus definitief afmaken zodat Pieter alles kan vertalen. Zaterdag de 30e vlieg ik al weer terug. kijk er erg naar uit. Daarna wordt het een lange ruk en ben ik pas eind september of 1 oktober weer in Nederland.