30 januari 2012 | Door: edmondclaus

Scouten i.p.v. trainen jan 2012

Het is vandaag 30 januari. Mijn laatste verslag dateert van december. Het wordt dus weer tijd voor een update. Ik moet zeggen ik heb heerlijke feest dagen gehad thuis. Toch in zekere zin ook wel hectisch. Veel afspraken met vrienden, veel ...

Kunming - China

Het is vandaag 30 januari. Mijn laatste verslag dateert van december.
Het wordt dus weer tijd voor een update.

Ik moet zeggen ik heb heerlijke feest dagen gehad thuis. Toch in zekere zin ook wel hectisch. Veel afspraken met vrienden, veel willen doen met de kinderen enz enz. Daarbij had ik deze keer grote problemen om over mijn jet leg heen te komen. Het heeft me wel 4 dagen gekost voordat ik me weer wat beter voelde.

Op de vlucht terug naar Beijing vloog ik samen met Youssef Vos de nieuwe kracht en conditie trainer van ons team.

Tijdens mijn kerstvakantie bleek dat de trip naar Cyprus definitief van de baan was. De clubs wilden allemaal hun onder 19 spelers in de voorbereiding op het nieuwe seizoen bij de A selectie hebben. Je mag wel zeggen dat we zijn ingehaald door ons eiegen succes. Waar we in 1e instantie 1 en later 2 spelers bij een Super Leaugue (eredivisie) A selectie hadden, is het nu zo dat alle spelers van onze selectie bij de eerste 30 van hun club zitten. Komt er nog bij dat er dit jaar veel buitenlandse coaches zijn aangesteld bij clubs. Deze coaches willen alle spelers uiteraard zien voordat zij hun selectie maken.
De trainingshouding en spelopvatting van onze spelers sluit erg goed aan bij wat de buitenlandse coaches zoeken in een speler, daarbij zijn ze zoals gemeld erg talentvol.

Dit probleem hadden ze nog nooit meegemaakt bij de voetbalbond. Uiteindelijk hebben we ons hele geplande jaarschema om moeten gooien. We hebben besloten om met een A team (de allerbesten, die spelen of in de Super Leaugue of in het buitenland) en een B team (schaduw spelers) te gaan werken. De twee weken in januari tot aan Chinees nieuwjaar stonden dan ook in het teken van scouting en contact maken met de clubs en de coaches om het B team te versterken/creeren en om een netwerk te bouwen. Li Bing de assistent trainer van ons team is daarbij goud waard. Li Bing heeft als oud international (was een spits en later centrale verdediger in de nationale ploeg, een begrip hier in China) daar een heel erg belangrijke rol in. Overal gaan de deuren open als hij zich meldt.

Op 9 januari vlogen we naar Haikou, op het eiland Hainan in Zuid China. Normaal lekker weer in de winter, maar nu vrij koud 15 a 16 graden. Enorme vertraging wegens mist in China maakt dat we pas om 02.00 aankomen. Een plaatselijke chauffeur brengt ons naar ons hotel. Het blijkt maar weer dat Chinezen altijd en overal kunnen slapen, Jan die voorin zat moest hem op de snelweg met 100 km per uur wakker maken. Ik kan je zeggen dat ik naarstig naar mijn gordel zocht en niet blij was dat ik hem niet kon vinden. We belandde in een heel slecht hotel, geen brood en slecht onderhoude kamers. Zeg maar gewoon smerig. De volgende dag gaan we kijken bij de training van Shandong. In deze club spelen 11 van onze 23 spelers en alle 11 zitten ze bij de A/B selectie van Shandong. De trainer is Henk ten Cate met assistenten Mike Snoei en Luc Nijholt. We zien dat onze jongens technisch goed meekunnen en fysiek ook redelijk. Toch zijn het dan wel nog jonge jongens en geen mannen. Ik ben benieuwd hoeveel van hen eind februari bij de eerste 18 zitten. Henk ten Cate was in elk geval vol lof over de jeugdspelers en noemt het expliciet in een interview in de De Telegraaf.

We zien ook Beijing trainen maar dat levert ons weinig op.

Na twee dagen Haikou vertrekken we op 12 januari naar Kunming. Hier verblijven we tot en met 17 januari. Dit is de hoofdstad van de provincie Yunnan. Deze grote provincie ligt tegen de uitlopeers van de Hymalaya aan en is in de zomer de stad/streek van de bloemen. De natuur is hier prachtig. Bergen, Oerwoud, Meren etc. Een provincie die we in de zomervakantie met het gezin zeker gaan bezoeken.
In Kunming leven 6 miljoen mensen. Toch heeft deze stad vergeleken bij Guangzhou of Beijing een rustige gemoedelijke uitstraling.
We komen hier terecht op het trainingscenter. Er zijn er twee vlakbij elkaar. Hier liggen 16 velden waarop praktisch alle profclubs hun voorbereiding doen. De plek to be in het voor-seizoen. Ten eerste omdat de velden redeloijk tot goed zijn en de accommodatie op het complex is, ten tweede omdat het klimaat uitermate geschikt is en je op 1700 meter hoogte zit en ten derde omdat bijna alle clubs er zijn je uitstekende oefenwedstrijden kan plannen tegen verschillende weerstand.

Wat betreft de hoogte, dat is echt een issue. Ik ben een keer gaan hardlopen langs het meer maar was bijna direct buiten adem. Nou kan dat uiteraard ook liggen aan mijn conditie nivo..... of aan de etentjes in de avond... maar toch.

In Kunming ontmoeten we opnieuw de Nederlandse coaches Jan Versleijen (in Kuala Lumpur coach van Australie onder 19 en nu coach in China) en Arie Haan (we waren in Beijing op zijn verjaardag) die nu een tweede divisie ploeg traint.

Elke dag zien we in de ochtend en middag wedstrijden en trainingen. We spotten uiteindelijk 7 nieuwe kandidaten voor ons B team. Ongeloofelijk dat deze spelers nog niet eerder opgevallen waren in een land waar eigenlijk maar zo weinig spelers zijn. Dit geeft wel aan dat de scouting bij de bond nog sterk verbeterd kan worden. Hier zullen we een grote slag moeten gaan maken.

Elke avond worden we uit eten gevraagd. Op een avond gaat het eten over in een bezoek aan een hippe bar met Reaggea music waar de jaimaicaanse zwarte rum veelvuldig wordt geschonken. Niet iedereen blijkt hier even goed tegen te kunnen. Een paar keer worden we uitgenodigd en eten we hele speciale gerechten uit de provinciale keuken. Paard, Duif, Struisvogel, en Heilbot is niet alledaags maar ook niet heel bijzonder maar erg lekker. We eten ook Krab waar je de poten vanaf trekt,het schild erafbreekt en met een van de scharen het oranje/gele goedje eruit schept. Wel speciaal maar minder lekker. Het meest speciaal en erg lekker waren de grote larven. deze zijn gebakken en gekruid en zijn echt heerlijk om te eten. Ze smaken naar noten. Een absolute aanrader.

De een na laatste dag (zondag) is het een vrije dag voor alle teams. Wij besluiten om naar het Stone Forrest te gaan. Een wereld erfgoed gebied. Hier is doormiddel van erosie en het glooien van de aarde a.g.v. de druk van de India plaat tegen de Azie plaat aan een heel bijzonder landschap ontstaan met hele bijzondere steen formaties.
Voor we daar zijn stoppen we bij een veld om iemand op te pikken. Hier is net een toernooi van jonge jeugd aan de gang. We blijven even kijken. wat opvalt is dat het uitstekend is georganiseerd (veldafmetingen, aantallen en doel afmetingen aangepast aan de leeftijd) en dat er ook hier weer een paar aardige spelertjes rondlopen. N aafloop van het bezoek aan de stone forrest worden we uitgenodigd voor een vorstelijke maaltijd. In de avond houdt Jan een presentatie voor de plaatselijke FA.

Op de weg naar het vliegtuig zien we langs de weg allerlei stalletjes staan, waar zo open op straat, stapels met vuurwerk wordt verkocht. In Nederland ondenkbaar.

De paar dagen die we nog hebben in Beijing gebruik ik om e.e.a. voor te bereiden voor als ik thuis ben. De laatste loodjes om alles goed geregeld te hebben qua verzekering, belasting e.d. is toch nog wel een klus. Ook ben ik nog op pad gestuurd om weer wat Uggs te halen en voor mijn broer een rolex. Ik vindt een exacte kopie voor 200 RMB (€ 24,-) eergisteren zag ik hem op Schiphol liggen voor € 5250,-. Stel dat je er een jaar mee doet, is het toch leuk geweest.

De dag voor vertrek vrijdag 20 hebben Youssef en ikzelf een taxi chauffeur gevonden die ons voor 700 RMB (€ 84,-)de hele dag langs een aantal bezienswaardigheden wil rijden. Dat doen we natuurlijk. Ik heb sinds ik hier ben drie keer de muur gezien vanuit het vliegtuig maar ben er nog niet geweest. Dat doen we deze dag. Het is striemend koud, -7 maar op de muur voelt het als -20. Het is zeer indrukwekkend en geweldig om ook met het gezin te gaan doen als ze hier zijn half februari. Verder bezoeken we de Lama tempel, het Birdnest Olympisch stadion, de Hutongs (oude woonwijkjes en straten) en we eindigen in Joy City waar we lekker Tappie Jakkie eten.
Op zaterdag 21 januari zitten we alweer in het vliegtuig richting nederland. Op zaterdag 28 januari is er weer het vertrek naar Beijing. In Februari bezoeken we clubs, gaan we op trainingskamp met onder 16 in Shanshui en geven we een dag training en lezing tijdens de prof cursus. Half februari komt Joriek met de kinderen en vertrekt Jan naar Nederland. Eind februari vertrekken we met de B ploeg naar Qatar voor een onder 19 toernooi met Griekenland, Qatar, China en de VAE. Genoeg om naar uit te kijken. Vlak voor vertrek naar Nederland wordt ook bekend dat onze trip in mei/juni naar Nederland nu helemaal definitief is. Dat is een pak van mijn hart.