28 maart 2012 | Door: edmondclaus

China in Maart

Note: Youssef is eergisteren 26 maart 2012 weer aangekomen in Beijing. Het blijkt dat ook zijn kennissenkring deze blog leest en dat ze met klem Youssef vroegen mij toch even te melden dat er wel weer een update gedaan mag worden. Nou bij deze de ...

Peking - China

China in Maart

Note:
Youssef is eergisteren 26 maart 2012 weer aangekomen in Beijing. Het blijkt dat ook zijn kennissenkring deze blog leest en dat ze met klem Youssef vroegen mij toch even te melden dat er wel weer een update gedaan mag worden. Nou bij deze de rest van het Maart hoofdstuk met nieuwe foto's. Ik moet sowieso opmerken dat het me verbaasd dat er in nog geen 5 maanden meer dan 6000 page views zijn geweest. Dat had ik nooit gedacht. Het geeft het schrijven en bijhouden van deze blog een nieuwe dimensie. Ik zou graag lezen wat jullie reacties zijn. Ik nodig jullie uit om te reageren via de blog.

China in Maart

Op zaterdag 10 maart komen we redelijk afgepijgerd aan in Beijing. Vanaf het vliegveld gaat een ieder zijn eigen weg. De spelers vliegen door naar hun clubs. Sommige moeten nog een paar uur wachten in Beijing om daarna nog 3 uur te vliegen en dan nog naar de club te reizen.
De dagen die volgen onderneem ik niet erg veel. Ben vooral druk met het maken van taakomschrijvingen, procedures en het uitwerken van alle evaluatie gesprekken. Er staan geen bezoeken of cursussen de komende anderhalve week op het programma. De 20e vertrekken we naar Shanshui in Guangzhou waar de onder 16 een trainingskamp heeft. Hier blijven we tot de 24e waarna we naar Shandong vertrekken om daar met de coach Henk ten Cate een ontmoeting te hebben m.b.t. de spelers van ons team die bij hem spelen. Dat zijn er tenslotte 10 in totaal. We zullen ook de wedstrijd bezoeken die het eerste van Shandong zal spelen. Op maandag de 26e ontmoeten we de coach van Wang Shangyen onze spits in Beijing. Daarana is het aftellen geblazen aangezien ik dat weekend al weer naar huis toe kom. Het ticket is reeds geboekt en ligt me al toe te lachen.
Vrijdag de 16e zijn Jan en ik naar het Workers stadium geweest waar de plaatselijke profclub Beijing Guan tegen Shanghai speelde. Bij Shanghai is Tigana de coach. Hij is de voormalig franse topspeler uit de gouden tijd die samen met Giresse en Platine het gouden middenveld vormde. Verder is bij Shanghai Anelka de opvallendste speler. Hij is voor 12 miljoen dollar aangetrokken. De duurste speler uit de Chinese voetbal historie. Ondanks dat hij een goal maakt uit een slechte terugspeelbal die hij onderschept. Kan hij in mijn ogen geen potten breken. Het nivo van de wedstrijd is middenin/onderkant eredivisie in Nederland. Het is niet helamaal te vergelijken maar ik verzeker je dat het hier lastig winnen is voor VVV, De Graafschap of NEC.

Op dinsdag 20 maart vertrekken we gelukkig weer naar Guangzhou, Shanshui waar de onder 16 een trainingskamp heeft ter voorbereiding op een toernooi in Frankrijk. Heerlijk om weer wat te gaan doen. Na terugkomst uit Qatar hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan dan voorbereidingen voor scouting, planning en strategie. Het moet gezegd dat als je er niet op uit gaat en in het appartement blijft hangen de muren op een gegeven moment wel op je afkomen. We zitten ver van het centrum ( 20 min met taxi) dit nodigt niet echt uit om er even heen te gaan. Ik heb geprobeerd om in de omgeving lekker te wandelen maar ook dat levert niet echt veel voldoening op. Als we eind maart een appartement gaan bekijken in het centrum van de stad ervaren we wat het is om uit je hotel te lopen en direct in het bruisende centrum te staan. We zeggen dat we ons de komende maanden gaan orienteren op een goed alternatief op een andere locatie. Het moet gezegd dat onze Marriott Executive Appartements wel van een top kwaliteit zijn. Zeker toen Joriek met de kinderen er was was het ideaal. Een gezin met vier jonge kinderen vraagt een andere benadering dan drie "jonge" werkende kerels in het buitenland.

Vandaag 28 maart is er ook besloten dat Youssef per 1 april bij Jan en mij in het complex intrekt. Heerlijk voor hem eindelijk een vaste plek en gezellig bij elkaar. Wel jammer voor hem dat "Happy Hour" net is afgeschaft.

Terug naar Guangzhou; na een voorspoedige vlucht en een vlotte rit naar Shanshui komen we nu al voor de vierde keer aan in Shanshui trainingscomplex. Zoals gewoonlijk is het overal waar wij komen slecht weer. Ook nu weer is dat het geval. Normaal is het daar nu boven de 20 graden en zonnig. Nu is het zwaar bewolkt en 17 graden. Maar goed beter dan de 6 in Beijing. Tijdens het kamp trainen we de groep en hou ik me extra bezig met de keepers en de keeper trainer. Op dit vlak is er in China nog heeeel erg veel te verbeteren. Het ontbreekt ze aan detail kennis en visie op keepen en keepertraining. Ik kan er heerlijk mijn ei in kwijt. De derde dag is er een wedstrijd die de onder 16 redelijk speelt en overtuigend wint. Su de coach heeft een leuke ploeg waar nog best wat uit te halen valt. De volgende dag spelen we een uitwedstrijd in Shenzhen. Dit blijkt 3 uur reizen te zijn met de bus..... en drie uur terug uiteraard. Het ligt tegen Hong Kong aan. 6 uur in de bus voor een oefenwedstrijd !!!! In Nederland zit je dan in Leverkussen of Dortmund. De onder 16 speelt tegen een derde divisie team (prof team met allemaal 2e jaars A junioren) Ze doen het prima en verliezen nipt met 3-2.

Door daar te zijn krigen we een kijkje in een Chineese jeugdopleiding. De club heeft twee teams een C1 (1997) en A1 (1993) dit zijn de twee olympische lichtingen.
Hier is alles in het land op gericht. Clubs hebben over het algemeen geen B2 (1996), soms een B1 (1995) of A2 (1994). Voor deze teams behalve de B1 (1995) zijn er ook geen toernooien of competities. Eigenlijk vallen deze lichting er volledig buiten. Dit is vanuit onze nederlandse structuur en mogelijkheden heel moeilijk te begrijpen. Het komt in mijn ogen een goede opleidings structuur niet ten goede. Om maar een undertsatement te gebruiken. Om hier wat in te veranderen zal een hele tour worden. We komen er steeds meer achter dat hier hele ingewikkelde structuren aan ten grondslag liggen die niet 1,2,3, te wijzigen zijn. Een grote uitdaging voor het Chinese voetbal dus.

De kinderen van 14 slapen met z'n tienen in een kamertje waar 5 stapelbedden staan. Ze krijgen geen onderwijs en trainen twee keer per dag voor voetbal. De kamers zijn een rommeltje en vies. In Nederland was dit onmogelijk geweest, los nog van de leerplicht. Ouders laten hun kinderen al op soms 11 jarige leeftijd naar zo een voetbal opleiding gaan om hun kind profvoetballer te laten worden. De kinderen bellen elke dag naar huis maar gaan maar een paar keer per jaar en soms maar 1x per jaar naar huis. Hier wordt je wel jong zelfstandig van. Alleen de sterkste en evenwichtigste speler halen het dan ook. Het vele trainen wat ze in deze voetbalscholen`/opleidingen doen qua uren verklaart in grote mate de goede techniek die wij de jonge spelers in China toedichten. Herhalen, herhalen, herhalen maakt dat de spelers technisch beter zijn dan de nederlandse spelers.

In Shanshui terug in het Hotel blijkt dat gelukkig het water het weer doet. De hoofdleiding van de gehele wijk in de stad was lek geslagen waardoor we twee dagen volledig zonder water hebben gezeten. Dan merk je hoe lastig het is als een van je basis behoeftes wegvalt. Gelukkig werd mijn andere basisbehoefte "veiligheid" glorieus ingvuld. Elke ochtend als ik mijn gordijnen openschoof zat de trouwe bewaker al weer op zijn stoeltje bij mij naar binnen te gluren. (zie foto) Ik kon het toch niet laten om in de avond toen hij weg was even zijn stoel om te draaien. Het bleek te helpen de volgende dag had hij een andere plek gekozen.

Op zaterdag vertrekken we naar Jinan, de hoofdstad van de provincie Shandong . Hier speelt de club van Henk ten Cate en zijn Nederlandse staf. Deze club is het Ajax van China. Hebben een goede en zeer gerespecteerde jeugdopleiding en motiveren het doorstromen van eigen opgeleide jeugd. 10 van onze spelers komen uit deze club. Het weerzien met de jongens in het stadion is erg prettig. We worden altijd erg blij om ze weer te zien. En zij laten blijken dat ook naar ons te hebben. De wedstrijd is een belangrijke voor Ten Cate. Het eerste thuis duel en met een afgekeurde partij (-16 en sneeuw in noord China) en een onnodig verlies de eerste wedstrijd moet er gewonnen worden. Na 4 minuten staan ze echter 0-2 achter tegen een "laagvlieger" Dalian "Aerbin". Na 8 minuten is het 2-2 en 3 minuten later weer 2-3. Uiteindelijk spelen ze 3-3 en hebben onze twee buitenspelers een gedeelte van de wedstrijd zeer verdienstelijk gespeeld. Het zijn nog steeds A junioren die op het nivo van de Nederlandse eredivisie een wedstrijd meespelen. De volgende dag kijken we de wedstrijd van de beloften waar de rest van onze spelers in spelen en ontmoeten we Henk ten Cate, Mike Snoei, Luc Nijholt, Nico van Zoghel en de conditie trainer. We praten gezellig met een kopje nespresso (heerlijk) en mogen een hapje mee eten tussen de middag. Een zeer geslaagd bezoek aan Shandong wordt afgesloten met eenkort vluchtje naar Beijing. Na een uurtje staan we alweer aan de grond op weg naar ons hotel.

Je ziet dat de lente er aankomt. Blaadjes komen al een heel klein beetje uit de knop en hier en daar is er bloesem aan de bomen. Het gras blijft helaas nog veelal geel. De temperatuur gaat al richting de 20 graden. Heerlijk.

Op dinsdag de 27e gaan Youssef, die inmiddels weer is gearriveerd, en ikzelf een dagje op stap. We starten met een bezoek aan het Natuurhistorisch museum. Hier is veel te zien m.b.t. fossielen en opgravingen uit de pre historie. Hier ga ik zeker met het gezin heen als ze hier in Augustus weer zijn. Het enige wat jammer is, is dat er geen onderschrift in het engels is. In de kelder is een expositie van grote vis soorten die zijn opgezet en waar een zijde is ontdaan van huid, bindweefsel en/of spiereweefsel waardoor je de binnenkant van de vis en zijn organen kan zien. (zie foto's)Voorheen hadden ze dezelfde opzet met mensen op sterk water. Deze was helaas net weg, hadden we graag gezien.
De rest van de dag doen we wat shopping voor de thuiskomst die voor het komende weekend weer gepland staat. In de namiddag gaan we naar het Bahai park vlak achter de verboden stad. Een oase van rust in deze drukke wereldstad. Hier nemen we lekker zittend in het zonnetje op en terrasje een drankje. In het park is een uitzichtspunt waarvandaan je de (verboden) stad kan overzien en een idee krijgt van de enorme omvang van deze 23 miljoen inwoners tellende metropool. Ook zie je het contrast tussen de oudheid en de nieuwe stad maar tegelijk ook de samensmelting van beide. Heel intrigerend als je er over nadenkt.
We sluiten de avond af met een maaltijd in een roast duck restaurant en een Baco en Amaretto Cola in het Tiantan hotel. Daarna lekker naar huis en naar bed. De komende dagen ga ik mij voorbereiden op mijn trip naar huis. Ik verlang weer erg naar Joriek en de kinderen. Ik ben nu vanaf 30 januari weg uit nederland. Voelt best als lang. De 11de april land ik weer in Beijing en staat er de 13e een trainingskamp met onder 19 in Weifang op het programma.

Tot dan.