...

Zondag 4 december landt ik weer in Beijing. Ik heb alleen handbagage dus pak snel een Taxi naar het hotel. Op de stroken naast de weg ligt overal sneeuw. De winter in Beijing is begonnen de afgelopen week. overdag is het rond het vriespunt en aan het eind van de week duikt de temperatuur ook overdag behoorlijk onder nul. Gelukkig zijn wij dan al naar het zuiden van China vertrokken waar het tussen de 15 en 22 graden is deze tijd van hert jaar.
Dinsdag avond arriveert Youssef Vos. Youssef is op mijn advies benaderd om voor ons team en de andere nationale selecties die we op gaan starten de individuele fysieke programma's te maken en te geven. Ook zal hij de spelers gaan testen op allerlei terreinen als fitheid, lenigheid, kracht en coördinatie etc. Hierin moeten we nog veel progressie maken. onze wedstrijd tegen Australië in Maleisië was daar een goede graad meter voor. Dat was de jongetjes tegen de mannen. Wel moet gezegd dat wij uitzonderlijk veel talent hebben in onze groep. Alle spelers zijn bijzonder vaardig. Naast het gebied van fysiek moeten ze ook professioneler hun sport (vak) benaderen in alle opzichten. Denk daarbij aan voor jezelf trainen als je weet dat je naar het nationale team moet maar de club waar je speelt heeft vrij. Youssef moet de eerste avond aan de Hotpot en Chinese water uiteraard. Dat gaat hem goed af. De volgende dag moet hij een presentatie doen over wie hij is, wat hij kan en hoe hij denkt te gaan werken. Hij is best gespannen en moet nog wat loskomen. Later in de week als hij mee is naar Guangzhou en hij op het veld met spelers aan de slag is hij in zijn element en laat hij zien dat hij een topper is voor datgene wat we nodig hebben.
In Shanshui een uur buiten Guangzhou (het vroegere Kanton) zitten we weer in het hotel waar we voorafgaand aan Maleisie verzameld hebben.
Wat dat betreft bekend terrein. We trainen erg goed en starten ook allerlei zaken op wat betreft testen en medische check up, taakomschrijvingen voor alle stafleden en formulieren m.b.t. hoe spelers zich voelen in de ochtend. Aan het eind van het kamp krijgt elke speler een persoonlijk huiswerk programma mee geent op de test resultaten. Zo kunnen we een hoop tijd winnen. Ikzelf ben nadrukkelijk aan de slag gegaan met de keepers trainers. We hebben als doel het schrijven van een leerplan, en het verbeteren van het nivo van de keepers en van het geven van keeperstraining volgens de nederlandse visie. Ik moet zeggen dat we eze week bij een aantal personen binnen de organisatie de druk behoorlijk aan het opvoeren zijn. Dat vindt men niet echt prettig kan ik je vertellen. Er moet echeter een enorme omslag gemaakt worden in denken. Het denken moet gericht zijn op wat is het beste voor de spelers en hoe kan ik ze trainen in de situatie die het dichtst bij de wedstrijd ligt op basis van een analyse. We hebben ook voor elkaar dat elke training wordt gefilmd. We gaan van deze beelden de beste momenten uit onze trainingen klnippen om zo een trainingslogboek en een bleuprint te maken wat onze trainingswijze inhoud en welke vormen en welke accenten we wanneer gebruiken. Dit willen we later inzetten om de nieuwe selecties en hun trainers te beinvloeden en ook voor presentatie materiaal voor de cursussen.
Er is hier heel veel mogelijk, echter alles gaat over heel veel schijven en via vooraf opgestelde procedures. Enige flexibiliteit wanneer daar in het belang van het voetbal om gevraagd wordt blijkt erg lastig. Hier lopen we in organisatorisch opzicht nog wel eens tegen aan.

We hebben een wedstrijd gespeeld tegen een provinciaal team. We speelden erg, nee heel erg goed. Wat een geweldige spelers hebben wij, en wat zijn ze in een korte periode van een paar maanden toch enorm vooruit gegaan. Ongelofelijk. Na afloop geeft Jan een interview voor Beijing TV. Het is voor Voetbal inside van China. Het zou 23 december worden uitgezonden. Op de vraag hoeveel mensen er gemiddeld kijken is het antwoord 20.000.000. Dat is 50 weken Johan Derksen Voetbal Inside in een keer !!! Alles gaat hier in superlatieven. Vanmiddag (16-12) gingen we op bezoek in Forsha een plaatsje ruim 2 uur van Shanshui, In de richting van Guangzhou. Toen we over een flyover reden en een werledstad in grootte zagen liggen vroeg ik of dat Guangzhou was. Dat moest haast wel. Nee hoor dat is Forsha. Ik zeg wat een grote stad. Dat klopt ook hier woonden 6 a 7 miljoen mensen. Het ligt tegen Guangzhou aan wat een nog groter aantal
inwoners telt. Het museum (een militaire academnie van vroeger) sprak mij weinig aan na 30 minuten stonden we buiten en reden we weer twee uur terug. Top attractie. Alsof je voor 30 minuten museum van Amsterdam naar Enschede rijdt en weer terug. Dan nog niet te spreken over het gevaar wat je trotseert. Op de snelweg, hobbel de bobbel in een bus zonder voldoende vering en een chauffeur (met Tom Tom) die ook met Tom Tom de weg niet vindt en de meest gevaarlijke capriolen uithaalt. Onderweg blijkt wel weer dat er in China werkelijk overal wordt gebouwd. Het land is een grote bouwput van wegen, bruggen, flat gebouwen en huizen. Overal torenen de hijskranen boven de bouwprojecten uit. Dit land is zo ontzettend in ontwikkeling. Hier ontstaat het wereld economisch centrum van de toekomst.
De meeste spelers en stafleden liggen heerlijk te ronken. Ook dat is bijzonder ze slapen altijd en overal als het maar even kan. Wat betreft slapen, in het Hotel liggen we op prima kamers alleen de bedden zijn erg hard. Ik sprak gister nog tegen Jan: "Ik heb toch het idee dat ik wat houtworm in mijn matras heb zitten". In het museum zien we de bedden van de militaire cadetten. Van hout dus. Welterusten.
Gisteren hebben we een dag gehad die in het teken stond van herstel voor de spelers. In de ochtend zijn we naar een vijf sterren resort gegaan waar de spelers in de hot pools hebben gezwommen en gebubbeld. Jan en ik hebben onder het genot van een kop koffie verhalen gehoord hoe het in China en in de voetbalbond en het sport ministerie politiek is geregeld. We komen er achter dat gemaakte afspraken niet worden waargemaakt. Iedereen schuift de reden daarvan voor zich uit en zegt dat een ander verantwoordelijk is. Uiteindelijk zijn er mensen verantwoordelijk en bevoegd om akkoord te geven die niets specifiek met voetbal hebben en verantwoordelijk zijn voor nog 80 sport bonden. Je kan je wel voorstellen dat dat geen effectief beslissingsproces tot gevolg heeft en er dus niet alleen op voetbal inhoudelijke maar ook politieke of persoonlijke belangen in alle beslissingen mee kunnen spelen. Ook hangt alles aan elkaar samen van rapporteren en procedures. Heerlijk kan je je altijd achter verschuilen. Jij zegt niet dat het niet kan maar de procedure. Daar kan jij niks aan doen.
Onze planning tot aan de Asian Cup is daarmee in een ander dag licht komen te staan. Nog twee dagen trainingskamp met dinsdag een wedstrijd tegen een profteam in het stadion van Guangzhou. Na de afgelopen wedstrijd heb ik daar veel zin in en zijn de verwachtingen bij Jan en mij hooggespannen. We trainen op top niveau. Gisteren heb ik weer met de keepers getraind. Heerlijk. Je merkt wel dat de jongens door hun keeper trainer en bij de club niet trainen op het niveau waar ze in wedstrijden mee geconfronteerd worden. Hier is een grote stap in te maken.
Na afloop van de training hebben Jan en ik eerst een potje basketbal gespeeld en daar na nog badminton gespeeld. Het valt me niet tegen wat ik ondanks mijn afgescheurde achillespees al weer kan en durf. Badminton is wel een fantastische sport om wenden en keren en explosiviteit weer op te trainen. Gister avond op televisie was er een wereld kampioenschap toernooi badminton in Liazhou in China. Wat een top niveau hebben de Chinese spelers. Zoveel techniek, explosiviteit, finesse en souplesse ongelooflijk

Woensdag gaan we terug naar huis en donderdag heb ik een dag in Beijing om vrijdag om 11.55 weer op te stijgen naar huis. Heerlijk. Kerst met de familie. Hier is kerst, hoe gek dat eigenlijk ook is, volop aanwezig. Het gaat hier echter om het het feest op zich met Kerstman en cadeautjes en niet om het kindje in de kribbe en de wijze uit het oosten.