April doet wat hij wil !! In Mei is China erbij.

Woensdag ochtend 11 april. Na een lange vlucht waarin ik heerlijk 6 uur heb kunnen slapen kom ik rond 10 uur redelijk fris aan in Beijing. Een uur later dan gepland omdat we in Nederland ruim een uur aan de grond bleven wegens een kapotte duursluiting die uiteraard gemaakt moest worden. Lekker idee als je weet dat je je stoel bij een Exit hebt geboekt. Het weerzien met Jan en Youssef is weer fijn. Youssef is mijn directe buurman geworden. Onze slaapkamers grenzen aan elkaar. Ik hoop dat hij de komende dagen wel wat rustig aan doet aangezien zijn "aanstaande" vrouw 10 dagen op bezoek komt.

Bij terugkomst in Beijing zie je aan alles dat de lente volop is begonnen. De temperatuur is al structureel tussen de 20 en 23 graden met uitschieters naar boven. Eind apil gaat het daarna al weer richting 28-30 graden. De struiken en planten staan in bloei, de bomen dragen prachtige bloesem en de mensen zijn weer op straat. Heerlijk.

Ik denk met plezier terug aan de afgelopen 10 dagen thuis. Ik moet zeggen dat ik door deze manier van leven tussen China en Nederland wel zeer intens geniet van mijn gezin. Gisteren (24 april) zei ik tegen Noa en Sam dat ik het lijfelijke erg mis, even knuffelen of door het haar strijken, maar dat ik het idee heb dat d.m.v. het skypen we meer met elkaar communiceren dan toen ik bij Ajax werkte. Toen was het in de ochtend naar school brengen en in de avond thuis komen als ze al lagen te slapen. Zo heeft elk nadeel zijn voordeel om met de jarige Cruijff te spreken.

Ik besef bij aankomst in China dat de volgende periode in Nederland met mijn gezin pas de 1e week van Juli zal zijn. Dat is 13 weken !!! , een hele tijd. Gelukkig komen we in de tussentijd nog voor een kleine maand naar Nederland om daar drie toernooien te spelen. Toen het leek of dat dat mogelijk niet door zou gaan, zonk de moed mij wel wat in mijn schoenen. Gelukkig is dat niet aan de orde en komen we 15 mei richting Holland. Kijk er erg naar uit.

Het trainingskamp die we op 13 april starten in Weifang (Shandong province) staat ook in het teken van de voorbereiding op de Nederlandse trip en op de Asian Youth Cup in de UAE in november. We lopen helaas steeds weer aan tegen de bureacratische werkwijze, slechte planning en organisatorische problemen rondom ons team. Waar we al 8 spelers kwijt waren aan de Chinese super leuque, zijn ook nu de wedstrijden van de 3e divisie begonnen. Ook hier spelen 5 van onze spelers in mee.
We gebruiken het trainingskamp om het "B" team naar een hoger nivo te tillen, nieuwe spelers te testen, de staf te fine-tunen en de planning tot de OS van 2016 in kaart te brengen. Met name dat laatste is een verhelderende excersitie. In onze gesprekken met onze Chinese collega trainers en staf medewerkers krijgen we een goed beeld van de route die we moeten gaan en de kansen en bedreigingen die we gaan tegenkomen. Aangezien je nooit weet wie er mee leest op deze Blog zal ik daarover niet verder in detail treden.

Het trainingskamp in Weifang vindt plaats op de voetbalschool van Shandong Luneng. De club van Henk Ten Cate en zijn nederlandse staf. De resultaten van deze Chinese "top" club zijn na een slecht begin een stuk beter te noemen. Dit geldt ook voor Henan Contstructions waar Jan Versleyen coach is. Het is ook goed voor ons dat de Nederlandse trainers succes beginnen te krijgen. Alles valt of staat vaak met beeldvorming en succes. Zeker in China. Het idealistische denkbeeld van kwaliteit, eerlijkheid, hard werken en visie geeft uiteindelijk de doorslag; koester ik nog steeds. Ik besef echter dat mijn voetbal omgeving, het krachtenveld waarin ik me in de internationale voetbal wereld beweeg, andere normen hanteert.

Shandong Luneng is vermaart om zijn jeugd opleiding. Hier zijn over de jaren de grotere talenten opgeleidt. Samen met de school van Greentown (Zhejiang Lucheng)leiden deze clubs het gross van de nationbale jeugdsaelecties en het Chinese profvoetbal op. Je zou kunnen zeggen dat Shandong te vergelijken is met Feyenoord en Greentown met Ajax. deze clubs hanteren ook een duidelijk beleid m.b.t. doorstroming van spelers naar de A-selectie en geven jeugd ook echt een kans. Op het complex van Weifang liggen meer dan 10 velden. Ik zie tot mijn vruegde voor het eerst in China kleine doeltjes, en een boarding veld. Op het complex hebben ze ook een soort van primitieve powerhill zoals Rene Wormhoudt die bij Ajax heeft laten neerzetten. De opleiding is in handen van een Portugese HO en zijn staf. De HO krijgt de bijnaam "Droef" omdat hij wel wat wegheeft van die hond met die hang oren en enorme hang ogen uit het Radio 3 spotje. Ik ben absoluut niet onder de indruk van de werkwijze van deze coach(es). Uit mijn slaapkamer raam kan ik de trainingen zien van de Shandong jeugd. Ik zie veel ouderwetse oefenstof in rijtjes en spelletjes e.d. Het positieve is, er is veel lol onderling en ze zijn bezig met "voetbal". Het geheim waarom de Chinese spelers technisch beter zijn dan de Nederlandse is voor mij nog steeds niet ontrafeld. Ik neig ernaar om te denken dat het het selecteren van talentvolle jonge voetbal liefhebbende kinderen is, geselecteerd uit een oneindig grote hoeveelheid. Verder lijkt het een kwestie van uren maken. Dat laatste dat doen ze. Ze zijn vanaf 10 jaar in hun school en trainen gemiddeld 10 keer per week. aangezien ze wonen en naar school gaan op het complex hebben ze geen tijd verles aan reizen en het sociale leven. Allles staat in het teken van het voetbal. Als je dan ziet wat de kinderen krijgen aangereikt aan kennis en (niet)uitdagende vormen heb ik erg met ze te doen. soms jeuken mijn handen om ooit bij zo een club aan de slag te gaan. De middelen zijn bijna oneindig. Wie weet ?

Uiteraard worden we in het trainingskamp weer uitgenodigd voor een etentje met de hoogste baas en een keer met de baas van de accommodatie.
Tijdens het etentje met de baas en zijn adjunct moet Jan er weer aan geloven met de Gambe ceremonie. Opvallend is dat op het eind van de avond er opeens een glaasje spa water wordt geschonken in plaats van Chinees water. Nu begrijpen we waarom de mensen van Shandong de reputatie van zeer goede drinkers kunnen hooghouden. Uiteindelijk geeft deze ervaring weer duidelijk weer hoe de Chinese cultuur werkt. Les 1. Aangezien ook Jan best een glaasje kan hebben en in China "veel kunnen drinken" prestige is, is hij een gevaar voor de autoriteit en het aanzien van de baas en zijn adjunct. Door Jan sterke drank te schenken en zijzelf hier en daar een watertje er tussendoor kan hij het "winnen" van Jan. Hierdoor loopt hij geen gezichtsverlies op en behoudt hij zijn status als goede drinker, en dus persoon met aanzien en gezag. Als we de volgende dag de serveerster er mee confronteren doet ze heel ongelovig en wuift het weg. Les 2. Je baas val je nooit af in het openbaar en je doet alles wat hij je opdraagt. Liegen om gezichtsverlies te voorkomen is geen enkel probleem. Dat is nu cultuur. Wil je hier kunnen werken moet je dat begrijpen en accepteren.

De etentjes zijn een welkome afleiding binnen het kamp. De planning van twee weken voelt als erg lang. Er is op het complex weinig tot niets te beleven en de omgeving is redelijk deprimerend. De grootste afleiding is misschien nog wel dat het complex onder de aanvliegroute van het militaire vliegveld van Weifang ligt. Na twee dagen gaan de straaljagers landen en opstijgen aan de lopende band. Ze komen over op een hoogts van +/- 2 a 3 honderd meter. Ik kan je vertellen dat dat laag is. Gezien de Russchische vloot die in aantocht is voor een gezamelijke oefening, de oefening die USA en Japan in de Chinese zee doen en de spanning in Noord Korea en rondom de eilanden met de Filipijnen maken dat het militair vliegverkeer erg sterk is deze dagen. Er indrukwekkend maar zeer luid en daardoor afleidend en op een gegeven moment zelfs irriterend. Het eten met de bazen was ook een goede afleiding voor het eten in het kamp. Het lopend buffet was echt Chinees en niet erg aantrekkelijk voor ons westerlingen. Om eieren te bakken stond er ook een fornuis. We kwamen op het ideen om witte rijst te mixen met drie eieren aangevuld met prei, andere groente, wat vlees een snufje zout en dat op te bakken. Elke middag aten we heerlijke zelfgemaakte nasi met een banaan en een heerlijk gebakken eitje. NB na 16x nasi was ik afgelopen maandag blij om in Beijing weer in het uitstekende restaurant met die grote gele M te eten. Dat zal je begrijpen.

De trainingen op het kamp zijn van een redelijk tot goed nivo. Door een paar blessures, ziekte en de 3e divisie trainen we ook een paar dagen met een kleine groep. Dit zijn geweldige trainingen in een kleine ruimte met alle aspecten van het voetbal in zich. Precies zoals Jan ze gaf toen ik stage liep bij de Ajax D-tjes ( 1995-1996)
en Jan de groep trainde met Sneijder, de Jong, van der Vaart, Heitinga etc. Ook nu hamert Jan nog op dezelfde basis principes van het spel. Hij is echt een gweldige trainer met een "simpele" visie op voetbal die hij geweldig weet over te brengen. De keeper trainer heeft het lastig om te voldoen aan onze eisen m.b.t. de keepers en de keeper training. Gedurende het kamp biedt hij Jan zijn ontslag aan omdat hij niet kan voldoen aan wat er van hem gevraagd wordt en hij het slecht kan combineren met zijn job bij zijn club. we zijn druk bezig een vervanger te vinden. Uiteindelijk is dit het beste voor iedereen. Li Bing onze assistent is erg belangrijk in het vinden van de juiste mensen en spelers in China. Hij heeft status en aanzien als oud speler en kent het land. het blijkt dat hij veel doet achter de schermen maar dat hij dat niet zegt. Dat is ook weer cultuur. Je zegt alleen iets als je iets wordt gevraagd. Als je met een goed idee komt wordt dat niet gewaardeerd omdat je baas met dat idee had moeten komen. Nu ziet je baas er slecht en onkundig uit. Dus je houdt je mond. Het feit dat Li Bing zaken wel zelf oppakt en initiatief neemt is op zichzelf al erg on Chinees. Gelukkig maar.

We spelen twee wedstrijden tegen Shandong teams en winnen beide wedstrijden. 3-0 en 3-1. De wedstrijd tegen DPR Korea wordt gecanceld. Het vermoeden is dat de politieke spanningen die tussen China en DPR Korea zijn ontstaan n.a.v. de veroordeling van de raket lancering hier aan ten grondslag liggen. De trip naar Korea eind juni gaat nog wel gewoon door. Datzelfde geldt voor Nederland. de eerste twee toernooien zullen we niet op zijn aller sterkst zijn omdat de spelers die in de CSL spelen er niet bij zullen zijn. Op de Copa zullen we op volle kracht aantreden. De eerste wedstrijd in Terborg is tegen Ajax A1 om 18.00. Ben erg benieuwd naar het nivo dat we tegen Ajax A1 kunnen halen. Het is het team dat ik drie jaar geleden coachte toen het historie schreef door als 1e jaars B team (B2)zowel de landelijke B junioren beker als de landelijke B junioren supercup te winnen van respectievelijk PSV B1 en Feyenoord B1. Ik kijk erg uit naar het weerzien met de jongens.

Om het aspect van winnen meer accent te geven hebben we in het trainingskamp besloten te werken met een score lijst voor trainings partijtjes. Dit was een schot in de roos. Elke partijtje voor de punten gingen de spelers ervoor. Eindelijk een keer een blessure a.g.v. contact tussen spelers. HEERLIJK. De lijst wordt elke avond na de Nasi ingevuld onder grote belangstelling. Ik krijg de eer omdat te doen. Met een grap en grol krijgt is het leuk om te doen. Jan geeft me de bijnaam "de nieuwe Willem Ruis" de winnaar krijgt mijn regenjack van Ajax met de drie sterren. De 5 laatste spelers op de lijst moeten een sketchje doen op de laatste avond. Opdracht 1 het moet toneel/caberet zijn en verkleed en Opdracht 2 er moet een liedje in zitten. Dit is een groot succes geworden. De jongens hebben echt alles uit de kast gehaald. Serveersters moesten hun jurk inleveren, koks werden ontdaan van kleding en mutsen, nep bloemen werden uit de vazen gerukt etc etc. Uiteindelijk is er een battle tussen twee spelers van Greentown tegen twee spelers van Shandong. De winnaar wordt gemeten n.a.v. het applaus wat ze krijgen.
Greentown wint door een echt geweldig optreden van Chen Zhonglui. als hij als voetballer niet mocht slagen dan ligt een andere carriere in het verschiet. Opvallend is het gemak waarmee de jongens optreden en er voor gaan. In Nederland ondenkbaar.

We vertrekken drie dagen eerder van het kamp door de afzegging van Noord Korea. Eigenlijk wel prima, had het wel gehad daar. Tijdens het kamp had ik een pittige emotionele ervaring die ik nog niet eerder zo sterk had gevoeld. Ik miste echt mijn gezin en had de 10 dagen thuis als heel erg fijn ervaren. Toen Lotte voor de webcam zat met uitgestrekte armen en onbedaard zat te huilen dat ze bij mij wilde zijn kreeg ik wel een gevoel van; waar ben ik mee bezig en waar ben ik aan begonnen, wat doe ik mijn gezin aan. Joriek werkt zich een slag in de rondte om thuis en op haar werk alles te kunnen runnen en de kinderen spreken uit dat ze me zo missen en dat ze willen dat ik thuis ben. We hebben er goed over gepraat met Sam en Noa en Sarah en met Lotte vooral de afleiding gezocht. Ik merk dat ik het gevoel van missen wel weg moet stoppen. Als ik me daarop ga focussen gaat het niet goed. Ook daarin leer je jezelf kennen en met jezelf omgaan. Een voorwaarde om in het buitenland te kunnen werken en te kunnen functioneren. Zeker als je gezin achterblijft.

Gisteren heeft jan met Camacho en een grootheid uit het Chinese voetbal de loting verricht voor de Chinese KNVB Beker. Was een behoorlijke happening met veel pers. Voor het eerst zag ik wie Mr Wei Di was. Degene die zijn handteekning onder mijn contract heeft gezet. Na afloop was er een lunch. We zaten aan tafel met twee oud internationals die nu als assistent trainers werken en ook sommige jongens van ons onder hun hoede hebben. Was erg leuk, gezellig en zinvol.

Ik zie best een beetje op tegen de komende weken. Youssef zijn familie is over en ook Jan zijn gezin is in China de komende weken. We hebben verder pas op 5 mei weer een activiteit. Het betekent dat ik veel echt alleen zal zijn. Youssef zegt heel aardig dat hij mij ook zal vragen om een keer mee te gaan stappen of als ze uiteten gaan,dat is fijn natuurlijk.

Ik heb zelf besloten een plan te meken voor de komende periode. Ik ga voor Jan het plan naar 2016 uitwerken met doelstellingen en voorzien van Key Preformance Indicaters zoals dat zo mooi heet. Ook ga ik beginnen aan het maken van het Bleu Book van onze werkwijze en voetbal visie. We willen voorbeeld trainingen gebruiken en de geknipte beelden koppelen aan uitgwerkte trainingen en deze ondersteunen met wedstrijd beelden uit top duels. Hiermee ga ik een start maken. Ook wil ik de komende dagen een enkel museum bezoeken die op mijn lijstje staat. Ben van plan een paar boeken uit te gaan lezen en ga nu echt beginnen aan het schrijven van mijn boek. Dit plan heb ik al sinds ik in 2004 bij Haarlem Hoofdjeugdopleiding was. Verder lekker sporten elke dag en vooral ook veel tijd met de kids en Joriek op de skype. Toen ik dat op een rijtje zette besefte ik dat ik de tijd wel doorkom. Wat een rot leven toch.